บานประตูโรงนาที่มั่นคงและบานม้าด้วยไม้ไผ่

บานประตูโรงนาที่มั่นคงและบานม้าด้วยไม้ไผ่

ม้าสื่อสารผ่านพฤติกรรมหลายอย่างเช่น flehmen การตบมือฟัน (โดยเฉพาะในลูกและลูกม้า) ท่าทางเสียงและการสัมผัส สัมผัสได้ทั้งก้าวร้าว (เตะและกัด) และเป็นมิตร (กรูมมิ่ง) พฤติกรรมเหล่านี้บางอย่างมีมา แต่กำเนิดขณะที่บางคนต้องการการเรียนรู้ตั้งแต่อายุยังน้อย ดูเหมือนว่าม้าตัวเล็ก ๆ ที่ถูกแยกไว้จะมีความยากลำบากในการเข้าไปมีส่วนร่วมกับม้าตัวอื่น ๆ

ม้ามีพฤติกรรมความสะดวกสบายหลายประเภท พฤติกรรมนี้มีวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันเช่นปฏิกิริยาต่ออาการคันของผิวหนังเพื่อป้องกันแมลงออกไปเก็บเสื้อคลุมให้อยู่ในสภาพที่ดีหรือเพื่อวัตถุประสงค์ทางสังคม พฤติกรรมความสบายนั้นจัดแสดงแม้กระทั่งในม้าที่แต่งกายเป็นประจำ พฤติกรรมการปลอบประโลมรวมถึงการกัดฟันฟันการเกาด้วยขา (โดยทั่วไปคือขาหลัง) การขัดถูวัตถุกลิ้งบนทรายโคลนหิมะ ฯลฯ ตามด้วยร่างกายและศีรษะสั่นและกรูมมิ่งสังคมที่ม้าสองตัวแต่งตัวกัน (โดยทั่วไปจะอยู่ที่เหี่ยวเฉาหรือหลัง)

แม้ว่าม้าเป็นสัตว์สังคมพวกเขามีพื้นที่สังคมซึ่งกำหนดระยะทางที่พวกเขาต้องการเก็บไว้กับม้าอื่น ระยะนี้เป็นระยะบุคคลและขึ้นอยู่กับอายุและขึ้นอยู่กับว่าม้ารู้จักกันดีเพียงใด ยกตัวอย่างเช่นในช่วงที่กรูมมิ่งสังคมระยะห่างเป็นศูนย์ อาจเห็นม้ายืนอยู่ด้วยกันเมื่อพยายามที่จะป้องกันแมลง โดยปกติลูกและลูกโคลท์จะไม่ตอบสนองต่อผู้อื่นที่เข้ามาในพื้นที่โซเชียลของพวกเขาและพวกเขาอาจเห็นว่าอยู่ใกล้กัน เมื่อม้าถูกรวมตัวเป็นกลุ่มสิ่งสำคัญคือต้องคำนึงถึงพื้นที่สังคมเมื่อต้องตัดสินใจว่าควรให้พื้นที่มากแค่ไหน ภายใต้สภาพธรรมชาติม้าใช้เวลาส่วนใหญ่ในการหาอาหาร ขึ้นอยู่กับความพร้อมใช้งานของฟีดพวกมันอาจเคลื่อนที่ในระยะทางไกล ม้ามีความต้องการการเคลื่อนไหวและหากเก็บไว้ในพื้นที่ที่ จำกัด ในช่วงเวลาหนึ่งซึ่งจำกัดความสามารถในการตอบสนองแรงจูงใจนี้พวกเขาจะแสดงสิ่งนี้อย่างล้นเหลือเมื่อพวกเขาได้รับอนุญาตให้มีอิสระในการเคลื่อนไหว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับลูกและโคลต์การเคลื่อนไหวอย่างอิสระและการเล่นกับ conspecifics เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนากล้ามเนื้อข้อต่อเอ็นและโครงสร้างกระดูก นอกจากนี้การเคลื่อนไหวอิสระจะช่วยเพิ่มความสมดุลและการประสานงานของพวกเขา ม้าเป็นสัตว์กินพืช วิธีที่เป็นธรรมชาติสำหรับม้าที่จะกินคือการเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆโดยที่หัวลงแทะเล็มหญ้า พวกเขาอาจใช้เวลามากถึง 14 - 16 ชั่วโมงต่อวัน ช่วงเวลาที่พวกเขาไม่กินอาหารปกติไม่เกิน 3 - 4 ชั่วโมง การให้อาหารอย่างต่อเนื่องนี้มากหรือน้อยเหมาะกับระบบย่อยอาหารของม้าที่มีกระเพาะอาหารค่อนข้างเล็ก แต่มีลำไส้ใหญ่และลำไส้ใหญ่ ในลำไส้ใหญ่และลำไส้เล็กส่วนต้นมีการสลายตัวของจุลินทรีย์ในอาหารโดยเฉพาะวัสดุเส้นใยซึ่งไม่ย่อยในลำไส้เล็ก พฤติกรรมที่ผิดปกตินั้นไม่ค่อยมีหรือไม่เคยเห็นในม้าที่อาศัยอยู่ในสภาพธรรมชาติ การพัฒนาพฤติกรรมที่ผิดปกติเป็นสัญญาณว่าสภาพแวดล้อมและ / หรือเงื่อนไขที่ม้าถูกรักษาไว้ไม่ตอบสนองความต้องการของพวกเขาและดังนั้นจึงบ่งบอกถึงสวัสดิการที่ถูกทำลายมากหรือน้อย พฤติกรรมที่ผิดปกติหลายอย่าง ได้แก่ ทัศนคติเช่นการกัดเปล, การดูดลม, การเดินที่มั่นคง, การทอผ้าและการฉีกขาดอัตโนมัติ (กัดตัวเอง) คนอื่นอาจเป็นพฤติกรรมปกติที่เกิดขึ้นกับความถี่ที่ผิดปกติเช่นพฤติกรรมก้าวร้าวและกัดต่อเนื่องบนไม้ในที่พักของม้า การพัฒนาพฤติกรรมที่ผิดปกตินั้นแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล มันเป็นความเข้าใจผิดที่ตายตัวเป็นโรคติดต่อ ม้าที่พัฒนา stereotypies อาจมีระดับความเครียดเท่ากันหรือประสิทธิภาพของ stereotypies บางอย่างอาจทำให้เกิดการรบกวนในสภาพแวดล้อมซึ่งส่งผลต่อม้าที่อ่อนแออื่น ๆ

รายละเอียดสินค้า: